[Ruffle_truffle]

Ja ze swojej strony dodam tylko, że po zobaczeniu zwiastuna naszła mnie ochota na przejście gry znowu...

Kibicuję i promuję wśród znajomych.

Co do jakiejś historii pisanej, to może coś w ten deseń:

Szataniec (Tractatus de Tribus Daemonibus)

Znajdujesz starą, zakurzoną księgę o szarej okładce. Po wstępnych oględzinach i rozszyfrowaniu niezbyt dobrze znanego przez ciebie dialektu stwierdzasz, że to bestiariusz. Przeglądasz ją, a czas upływa ci na czytaniu o wielu stworach, jakich udało ci się już zabić. Gdy niemal masz ochotę odłożyć książkę, trafiasz na ostatnie strony opatrzone tytułem „Traktat o trzech demonach”. Podniecony możliwością dowiedzenia się czegoś nowego, zagłębiasz się w dalszą lekturę.

Nota demonologiczna na temat Czterech jaźni

Cztery jaźni to nazwa demona, który zdezerterował z Wojny Krwi. Spotkało go za to pozbawienie większości mocy oraz zniszczenie dotychczasowej osobowości i przemiana w szaleńca o czterech całkowicie różnych psychikach.
Aspekty osobowości renegata mialy różne usposobienia i fobie. Pomimo iż przeklęty czart był neutralny, każda z jego czterech jaźni skłania się odpowiednio ku chaosowi, dobru, prawu lub złu, a lękał się przeciwnego charakteru. Cztery jaźni to po prostu skłóconym ze światem i z sobą samym - twór, który nie może się zdecydować na żadną z wyrazistych i określonych ścieżek.
Wszystkie aspekty osobowości czterech jaźni biorą na jakiś czas prym w zachowaniu tego stworzenia (na mniej więcej 8 godzin, po których następuje zmiana na kolejny aspekt). Najczęściej jest to cykliczne, np. dobro → prawo → chaos → zło → dobro itd. Cztery jaźni są prawdziwie neutralne i tylko takiego charakteru się nie lękają.

Nota demonologiczna na temat Świątobliwca

Świątobliwiec był arcymistrzem kuszenia osób pobożnych oraz rycerzy światła, a polegało to na stopniowym wypaczaniu ich światopoglądu i kierowaniu do złego w imię lepszej sprawy. Jego dewizą, którą wpajał swoim ofiarom, było sławne „cel uświęca środki”.
Świątobliwiec zmieniał swój wygląd pozując na dobrego, szlachetnego lub potrzebującego wsparcia. Mógł bowiem przybrać wygląd poranionego, płaczącego dziecka, paladyna w błyszczącej zbroi czy nawet pięknego dewy otoczonego niebiańską poświatą.

Nota demonologiczna na temat Hermafrokuba

Hermafrokub był sukubem dewiacji, wszeteczności i rozwiązłości. Zdecydował się zmienić swój wygląd i ciało, tak, aby być piękną kobietą i posiadać męskie przyrodzenie. Hermafrokub, dzięki uzyskaniu drugich narządów rodnych, mógł odbywać stosunek we śnie i/lub na jawie z dwiema osobami, zajmując przy tym jednocześnie pozycję aktywną oraz pasywną.
Wielu znudzonych tradycyjnym uprawianiem miłości czy seksu ciekawskich padło ofiarą hermafrokuba, który, stopień po stopniu, wprowadzał śmiertelników w arkana wypaczonej rozpusty.

[Aristo]

[szef]